سینه از چندین غدد و مجاری تشکیل شده است که به نوک پستان و ناحیه رنگی اطراف آن به نام آرئول منتهی می شود. مجاری حامل شیر مانند پره های چرخ از نوک پستان به بافت زیرین سینه امتداد می یابد. در زیر آرئول مجاری شیری وجود دارد. اینها در دوران شیردهی پس از بچه دار شدن یک زن با شیر پر می شوند.
هنگامی که دختر به سن بلوغ می رسد، تغییر هورمون ها باعث رشد مجاری و افزایش رسوب چربی در بافت سینه می شود. غدد تولید کننده شیر (غدد پستانی) که توسط مجاری شیری به سطح سینه متصل می شوند ممکن است تا ناحیه زیر بغل گسترش یابند.
علت عفونت پستان در زنان
ورم پستان عفونت بافت پستان است که بیشتر در دوران شیردهی رخ می دهد. این می تواند زمانی رخ دهد که باکتری ها، اغلب از دهان کودک، از طریق شکافی در نوک سینه وارد مجرای شیر شوند.
عفونت سینه معمولاً یک تا سه ماه پس از زایمان رخ می دهد، اما ممکن است در زنانی که به تازگی زایمان نکرده اند و در زنان پس از یائسگی رخ دهد. سایر علل عفونت عبارتند از ورم پستان مزمن و نوع نادر سرطان به نام کارسینوم التهابی.در زنان سالم، ورم پستان نادر است. با این حال، زنان مبتلا به دیابت، بیماری مزمن، ایدز یا سیستم ایمنی ضعیف ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری باشند. حدود 1 تا 3 درصد از مادران شیرده به ورم پستان مبتلا می شوند. گرفتگی و تخلیه ناقص پستان می تواند به مشکل کمک کرده و علائم را بدتر کند.
ورم پستان مزمن در زنانی که شیرده نیستند اتفاق می افتد. در زنان یائسه، عفونت سینه ممکن است با التهاب مزمن مجاری زیر نوک پستان همراه باشد. تغییرات هورمونی در بدن می تواند باعث مسدود شدن مجاری شیر با سلول های مرده و باقی مانده های پوست شود. این مجاری مسدود شده سینه را در برابر عفونت باکتریایی بازتر می کند. عفونت پس از درمان با آنتی بیوتیک ها عود می کند.
علائم عفونت پستان
عفونت سینه ممکن است باعث درد، قرمزی و گرمی سینه همراه با علائم زیر شود:
- حساسیت و تورم
- بدن درد
- خستگی
- بزرگ شدن سینه
- تب و لرز
- آبسه: آبسه سینه می تواند از عوارض ماستیت باشد. توده های غیرسرطانی مانند آبسه اغلب حساس هستند و اغلب در زیر پوست احساس حرکت می کنند. لبه توده معمولاً منظم و به خوبی مشخص است. نشانه هایی که نشان می دهد این عفونت جدی تر رخ داده است شامل موارد زیر است:
- توده حساس در سینه که پس از شیر دادن به نوزاد کوچکتر نمی شود (اگر آبسه در عمق سینه باشد، ممکن است نتوانید آن را احساس کنید.)
- ترشح چرک از نوک پستان
- تب مداوم و عدم بهبود علائم طی 48 تا 72 ساعت پس از درمان
چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد؟
به محض اینکه هر توده مشکوکی را احساس کردید، چه در دوران شیردهی یا نه، به پزشک مراجعه کنید. زمانی به پزشک مراجعه کنید که:
- هر گونه ترشح غیر طبیعی از نوک سینه خود دارید.
- درد سینه کار کردن هر روز را برای شما دشوار می کند.
- درد سینه طولانی مدت و بدون دلیل دارید.
- علائم مرتبط دیگری مانند قرمزی، تورم، درد که در شیردهی اختلال ایجاد می کند، توده یا توده حساس در سینه دارید که پس از شیردهی ناپدید نمی شود.
- اگر در دوران شیردهی هستید، در صورت بروز علائم عفونت سینه به پزشک مراجعه کنید تا درمان به سرعت شروع شود.
اگر درد پستان با سایر علائم عفونت (مانند تب، تورم یا قرمزی سینه) همراه باشد و اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی نتواند به سرعت شما را ببیند، ممکن است لازم باشد در بخش اورژانس بیمارستان ارزیابی شوید. علائم زیر نیاز به درمان اورژانسی دارد:
- تب بالا و مداوم بیش از 101.5 درجه فارنهایت
- حالت تهوع یا استفراغی که مانع از مصرف آنتی بیوتیک های تجویز شده می شود
- ترشح چرک از سینه
- رگه های قرمزی که به سمت بازو یا سینه شما کشیده می شود
- سر گیجه
معاینات و آزمایشات عفونت پستان
تشخیص ماستیت و آبسه پستان معمولاً بر اساس معاینه فیزیکی انجام می شود.
اگر مشخص نباشد که یک توده به دلیل آبسه پر از مایع است یا به دلیل یک توده جامد مانند تومور، ممکن است آزمایشی مانند سونوگرافی انجام شود. سونوگرافی همچنین ممکن است در تشخیص ورم پستان ساده و آبسه یا در تشخیص آبسه در عمق پستان مفید باشد. این آزمایش غیر تهاجمی به پزشک اجازه می دهد تا با قرار دادن یک پروب اولتراسوند روی سینه، آبسه را مستقیماً مشاهده کند. اگر آبسه تایید شود، آسپیراسیون یا درناژ جراحی و آنتی بیوتیک IV اغلب مورد نیاز است.
برای تعیین نوع ارگانیسمی که باعث عفونت می‌شود، ممکن است کشت‌هایی از شیر مادر یا موادی که از آبسه از طریق سرنگ خارج می‌شوند، گرفته شود. این اطلاعات می تواند به پزشک شما کمک کند تا تصمیم بگیرد از چه نوع آنتی بیوتیکی استفاده کند.
زنان غیر شیرده مبتلا به ورم پستان، یا کسانی که به درمان پاسخ نمی دهند، ممکن است ماموگرافی یا بیوپسی سینه انجام دهند. این یک اقدام پیشگیرانه است زیرا یک نوع نادر سرطان سینه می تواند علائم ماستیت را ایجاد کند.
داروهای ماستیت
در خیلی از موارد علت عفونت پستان در زنان ماستیت شناخته می شود.برای ورم پستان ساده بدون آبسه، آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می شود. سفالکسین (Keflex) و دیکلوکساسیلین (Dycill) دو مورد از رایج ترین آنتی بیوتیک های انتخاب شده هستند، اما تعدادی دیگر نیز در دسترس هستند.
آنتی بیوتیک تجویز شده به وضعیت خاص شما، ترجیح پزشک و هر گونه حساسیت دارویی که ممکن است داشته باشید بستگی دارد. مصرف این دارو در دوران شیردهی بی خطر است و به کودک آسیبی نمی رساند.
ورم پستان مزمن در زنان غیر شیرده می تواند پیچیده باشد. دوره های مکرر ورم پستان شایع است. گاهی اوقات، این نوع عفونت به آنتی بیوتیک ها پاسخ ضعیفی می دهد. بنابراین، پیگیری دقیق با پزشک الزامی است.
اگر عفونت با وجود آنتی بیوتیک های خوراکی بدتر شود یا اگر آبسه عمیقی دارید که نیاز به درمان جراحی دارد، ممکن است برای آنتی بیوتیک IV در بیمارستان بستری شوید.