کلامیدیا یک بیماری مقاربتی است که توسط باکتری ایجاد می شود. این یکی از شایع ترین بیماری ها است چراکه این عفونت به راحتی پخش می شود و اغلب بدون علامت است. در واقع حدود 75 درصد از عفونت ها در زنان و 50 درصد در مردان هیچ علامتی ندارند. عفونت کلامیدیا چه بیماری است؟ کلامیدیا را می توانید بدون آن که بدانید به شریک جنسی خود متقل کنید، و اگر آن را درمان نکنید، کلامیدیا می تواند عوارض جدی ایجاد کند.

علائم کلامیدیا

برخی افراد مبتلا علائم قابل توجهی ندارند.اگر علائم کلامیدیا را دارید، معمولاً در عرض 1 تا 3 هفته پس از تماس ظاهر می شوند.

علائم کلامیدیا در زنان

• ترشحات غیر طبیعی واژن که ممکن است بو داشته باشد
• خونریزی بین پریودها
• دوره های دردناک
• درد شکم همراه با تب
• درد هنگام رابطه جنسی
• خارش یا سوزش در داخل یا اطراف واژن
• درد هنگام ادرار کردن

علائم کلامیدیا در مردان

• مقدار کمی ترشح شفاف یا کدر از نوک آلت تناسلی
• ادرار دردناک
• سوزش و خارش در اطراف دهانه آلت تناسلی
• درد و تورم در اطراف بیضه ها

رابطه جنسی محافظت نشده همچنین می تواند منجر به کلامیدیا در سایر قسمت های بدن مانند مقعد، گلو و چشم شود. علائم عبارتند از:

• مقعد: ناراحتی و ترشح
• گلو: معمولاً هیچ علامتی وجود ندارد
• چشم: قرمزی، درد و ترشح

عفونت کلامیدیا چه بیماری است؟

کلامیدیا تراکوماتیس، باکتری عامل کلامیدیا، اغلب از طریق رابطه جنسی محافظت نشده واژینال، دهانی یا مقعدی پخش می شود.شما آن را از مایع منی یا واژن فرد آلوده دریافت می کنید. همچنین می تواند از طریق تماس تناسلی از یک فرد آلوده به فرد دیگر منتقل شود،حتی اگر رابطه جنسی وجود نداشته باشد.زنان باردار می توانند آن را در حین زایمان به فرزند متولد نشده خود بدهند.بالانیت چیست؟ این بیماری تقریبا مشابه کلامیدیا هست ولی برای آقایون.

تشخیص کلامیدیا

چند آزمایش مختلف وجود دارد که پزشک شما می تواند برای تشخیص کلامیدیا استفاده کند. آنها احتمالاً از یک سواب برای نمونه برداری استفاده می کنند، یا از مجرای ادرار (لوله که ادرار آن خارج می شود) در مردان یا از دهانه رحم در زنان.برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می رود. آنها همچنین ممکن است نمونه ادرار را برای وجود باکتری بررسی کنند.

درمان های کلامیدیا

کلامیدیا قابل درمان است. از آنجایی که این یک عفونت باکتریایی است، پزشکان می توانند آن را با آنتی بیوتیک درمان کنند. اگر کلامیدیا دارید، پزشک آنتی بیوتیک های خوراکی، معمولا آزیترومایسین یا داکسی سایکلین را تجویز می کند.آنها همچنین توصیه می کنند که شریک زندگی شما برای جلوگیری از عفونت مجدد و گسترش بیشتر بیماری تحت درمان قرار گیرند. زنانی که عفونت کلامیدیا شدید دارند ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان، آنتی بیوتیک های داخل وریدی (دارویی که از طریق ورید داده می شود) و داروی ضد درد داشته باشند.

پس از اتمام آنتی بیوتیک، باید پس از 3 ماه مجدداً آزمایش دهید تا از درمان عفونت مطمئن شوید. اگر مطمئن نیستید که شریک یا همسرتان تحت درمان قرار گرفته اند، این امر به ویژه مهم است.اما حتی اگر شریک یا شریک زندگی شما تحت درمان بوده اند، آزمایش را انجام دهید. تا زمانی که مطمئن نشدید که هم شما و هم شریک زندگیتان دیگر به این بیماری مبتلا نیستید، رابطه جنسی نداشته باشید.

عوارض کلامیدیا

حالا که با عفونت کلامیدیا چه بیماری است؟ آشنا شدید بهتر است عوارض این بیماری را نیز بدانید. اگر برای کلامیدیا تحت درمان قرار نگیرید، در معرض خطر چندین مشکل سلامتی قرار خواهید گرفت:

علائم خانم های درمان نشده

اگر عفونت کلامیدیا درمان نشود، می‌تواند باعث بیماری التهابی لگن شود که می‌تواند به لوله‌های فالوپ (لوله‌هایی که تخمدان‌ها را به رحم شما متصل می‌کند) آسیب برساند.حتی می تواند باعث ناباروری شود. عفونت کلامیدیا درمان نشده همچنین می تواند خطر حاملگی خارج رحمی را افزایش دهد (زمانی که تخمک بارور شده در خارج از رحم شما کاشته می شود و رشد می کند).

کلامیدیا ممکن است باعث زایمان زودرس شود . اگر مادران در حین زایمان عفونت را به فرزندان خود منتقل کنند، نوزاد ممکن است دچار عفونت چشم، کوری یا ذات الریه شود.

علائم مردان درمان نشده

کلامیدیا می‌تواند باعث عفونت اپیدیدیم (لوله‌ای که اسپرم را از بیضه‌ها حمل می‌کند) یا پروکتیت، التهاب رکتوم ایجاد کند. موجب تورم بیضه ها و پروستیت می شود. مردان و زنان ممکن است به وضعیتی به نام اورتریت غیر گونوکوکی (NGU) و عفونت مجرای ادراری شوند.

پیشگیری از کلامیدیا

اقداماتی که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به عفونت کلامیدیا انجام دهید عبارتنداز:

• هر بار که رابطه جنسی دارید به درستی از کاندوم استفاده کنید.
• تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید.
• پرهیز جنسی را تمرین کنید یا تماس جنسی را به یک شریک غیر آلوده محدود کنید.
• اگر فکر می کنید آلوده هستید، از تماس جنسی خودداری کنید و به پزشک مراجعه کنید.

هر گونه علائم تناسلی، مانند ترشح یا سوزش در هنگام ادرار یا زخم یا بثورات غیر معمول، باید علامتی برای قطع رابطه جنسی و مراجعه فوری به پزشک باشد.اگر کلامیدیا یا هر بیماری مقاربتی دیگری برای شما تشخیص داده شده و تحت درمان قرار گرفته اید، به همه شرکای جنسی اخیر خود بگویید تا بتوانند به پزشک مراجعه کنند و تحت درمان قرار گیرند.

از آنجایی که کلامیدیا اغلب علائمی ندارد، افراد آلوده ممکن است ناآگاهانه آن را به شریک جنسی خود سرایت کنند. بسیاری از پزشکان توصیه می کنند که همه افرادی که بیش از یک شریک جنسی دارند باید به طور مرتب آزمایش کلامیدیا را انجام دهند، حتی اگر هیچ علامتی وجود نداشته باشد.

کلامیدیا چقدر شایع است؟

در سال 2018، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تخمین زد که تقریباً 4 میلیون مورد کلامیدیا در ایالات متحده وجود دارد. مردان و زنان هر دو می توانند به این عفونت مبتلا شوند، اما موارد بیشتری در زنان گزارش شده است. نرخ عفونت در میان زنان جوان بالاتر است و بیشترین میزان عفونت در زنان بین 15 تا 24 سال رخ می دهد. از نظر آماری، اگر فردی با بیش از یک نفر رابطه جنسی داشته باشد، احتمال بیشتری برای ابتلا به STI دارد.